Per Arnoldi, Save the Alps, 1992
Per Arnoldi – duński plakacista, malarz, scenograf, reżyser filmowy. Jeden z najwybitniejszych, najbardziej rozpoznawanych współczesnych projektantów graficznych. Pole jego zainteresowań to: scenografia, kostiumy sceniczne, film, rzeźba, a także szeroko pojęta sztuka użytkowa: książki, tapety, tekstylia, zabawki, meble. Najbardziej znane współczesne dokonania projektowe Arnoldiego to: logo i kurtyna dla nowego gmachu Opery w Kopenhadze, pomnik w Londynie, upamiętniający zmarłych na służbie policjantów National Police Memorial oraz monumentalna rzeźba The V w duńskiej gminie Videbak.
Wczesne prace z lat 60. zdradzają jego zaangażowanie politycznie i wpisują się w duński nurt plakatu hipisowskiego. Jednak jego początkiem kariery była seria plakatów z lat 70. dla Duńskich Kolei Państwowych (DSB). Sławę plakacisty przyniosła mu seria projektów dla lotniska w Kopenhadze, kampania reklamowa Passport to Music dla słynnej nowojorskiej sali koncertowej Carnegie Hall, a także seria plakatów dla nowojorskiego Lincoln Centre For the Performing Arts (Music, Film, Opera, Theater, Dance).
Miasto Kopenhaga zawdzięcza mu wiele plakatów. Stworzył projekty, które wrosły w jego historię i kulturę. Doskonale zaprojektowane pełne życia i harmonii plakaty dla cyrku Arena, dla Ministerstwa Energetyki z kluczowym słowem Spar (Oszczędzaj), liczne serie m.in.: dla festiwalu jazzowego w Kopenhadze, czy ta upamiętniająca 325 lat Gwardii Królewskiej, jak również te powstałe na zamówienie Duńskiej Kontroli Jakości Producentów Mebli (1959-1984).
Sam Arnoldi przyznaje się do świadomie stosowanych graficznych cytatów z Lautreca, Cassandra, Helge Refn (duński plakacista, scenograf) czy inspiracji Ib Andersenem (duński tancerz baletowy, choreograf). Jego prace charakteryzuje czystość formy, klarowna, prosta kompozycja, abstrakcja geometryczna rodem z Bauhausu i użycie barw podstawowych. Żółty, czerwony, granat, zieleń – to kolory najczęściej spotykane- są niczym sygnały rozpoznawcze jego twórczości plakatowej.
Prace Per Arnoldiego znajdują się m.in. w stałych kolekcjach: Moma New York, Moma Toyama, Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie, w Herning Kunstmuseum w Danii, V&A w Londynie, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Gemeentemuseum Den Haag w Hadze.
Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia m. in: Nagrodę Toulouse-Lautreca (1985) i Savignaca (1993). W 1994 (1.10 - 31.12) w Muzeum Plakatu w Wilanowie miała miejsce indywidualna wystawa jego prac. W 1996 był członkiem jury 15 Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie.
W prezentowanym plakacie dominuje charakterystyczna dla Arnoldiego ironia. Projekt powstał w ramach kampanii reklamowej mającej na celu ratowanie Alp przed zadeptaniem. Ślad linii papilarnych pozostawiony na samym wierzchołku alpejskiego szczytu jest niczym piętno odciśnięte na całym grzebiecie górskiego zbocza, pooranego gęstą siecią szlaków turystycznych, przetartych ludzką stopą. Można też zaryzykować i rozszerzyć pole interpretacyjne tego plakatu poza ekologię. Wówczas ten zostawiony przez dzisiejszych „zdobywców” ślad można, by zinterpretować jako charakterystyczną również dla naszej cywilizacji metodę postępowania człowieka w różnych dziedzinach życia jako swoiste signum temporis: zdobyć-zadeptać.
Aleksandra Oleksiak